Zoeken afsluiten
Junitas

Ik moest leren in een groep te leven

B. was 2 jaar in begeleiding in het Jongenstehuis

Ik wist niet waar ik terecht ging komen. Het is allemaal zo snel gegaan. Ik moest ineens thuis weg. Mijn mama en stiefvader wisten geen raad meer met me. Het was een moeilijke omgeving thuis. Zij hadden hun problemen en werkten dit op mij uit.

Normaal hebben jongeren een intake maar omdat ik dadelijk uit huis moest, ben ik hier voor de leeuwen geworpen. Ik kreeg geen vrije tijd. Dat heette fase 0. Het was allemaal nieuw voor mij, ik werd er stil van. Ik moest leren in een groep te leven.

Er waren veel goede momenten. Natuurlijk ook discussies en moeilijke momenten. Ik was ook een puber hè. Ik liet mijn gevoelens niet zien en deed vaak stoer. Ik zei vaak dat alles goed was, terwijl het zo niet was. Vooral op school had ik veel moeilijkheden. De begeleiding probeerde me te omarmen en ik stootte hen vaak af.
Er werd ook wel veel gelachen, we deden kampen, samen voetballen en zwemmen en andere activiteiten die belangrijk zijn voor de omgang in groep.
Het besef komt achteraf wat jullie allemaal voor mij hebben gedaan en andere jongeren. Jullie zorgde voor een “nieuw thuis”, een veilige omgeving met regels. Toen dachten we “laat ons toch allemaal met rust, jullie pakken onze vrijheid af” en nu ben ik dankbaar voor de weg die jullie mij op hebben gestuurd.

De sfeer die het team uitstraalt, daar denk ik nog regelmatig aan terug. Streng maar rechtvaardig. Een correcte houding hebben naar de jongeren toe. En naar andere jongeren toe zou ik zeggen “durf je open te stellen voor mensen die je willen helpen.”

Vragen

Heb je vragen?

Wij luisteren graag naar jou.
Contacteer ons
Junitas Don Bosco Vlaanderen

© Jeugdhulp Don Bosco Vlaanderen Junitas  – Sint-Martensbergstraat 36, 3600 Genk – BE0408.666.344 – Privacybeleid